مجازاتگر، يك سال به مرگ نزديكتر شد !

ديشب تولدم بود اما حوصله تحمل كردن خودمو هم نداشتم، از عصري گوشي ‌ام رو خاموش كرده بودم و تلفن خونه رو هم جواب نمي‌دادم، اصلاً حال نداشتم، فكر كنم از عصر تا شب، يكي دو بسته‌اي سيگار كشيدم، ولو شده بودم رو كاناپه و فكر مي‌كردم، در آرامش و سكوتي كه شايد آرزوي خيلي‌ها باشه ! البته گوشي مخصوص شركت روشن بود چون هنوز كاملاً با شركت تسويه حساب نكردم، حدوداً ساعت 10 بود كه خواهرم SMS زد و گفت :هرچي تماس گرفتم گوشي رو برنداشتي، حاج آقا حالش خوب نيست، خودتو سريع برسون خونه !!! منم كه به حاجي (پدر جان) خيلي حساسيت دارم سريع حاضر شدم و رفتم خونه و طي مسر هم همش با بقيه خواهر و برادرها تماس مي‌گرفتم و هيچ‌كس جواب نمي‌داد، خلاصه اينكه رسيدم فهيميدم همش خالي بندي بوده و مي‌خواستند من رو اونجا بكشونند، يك تولد حسابي گرفته بودند، طوري بود كه ياد اولين تولدم كه يادمه افتادم، كم مونده بود از اون كلاه شيپوريها هم سرم كنند.

و اما چيزهاي مهم اين چند روز: مدتي قبل مي‌خواستم دوربينم رو با يك دوربين بهتر عوض كنم كه يك اتفاق باعث شد پولش رو صرف يك كار خير كنم ! (من و اين كارا) ؛ اينجاش جالبه كه يكي همون دوربين رو برام خريده بود، از اين بابت تقريباً خوشحال شدم. اما مهمترين چيز خوشحال كننده ايميلي بود كه از طرف يك عزيز از دبي رسيده بود، فكر كنم صدبار خوندمش (حفظ شدم) .

اما كادوي پدرم بابت تولدم خيلي جالبه ، حاجي يك قرآن داره كه پاكستاني و دست نويسه، من و برادرهام چشممون دنبالش بود كه آخرش هم به خودم رسيد، البته اول كلي نصيحت خصوصي شنيدم كه ايمان چيز خوبيه و …. و در آخرش هم اون قرآن رو بهم داد و گفت بخونش تا قلبت روشن بشه، اين قضيه كادوي حاج‌آقا من رو ياد يزدگرد سوم مي‌اندازه، حالش رو ندارم قضيه‌اش رو توضيح بدم. در كل ناراحتم چون يكسال از عمرم گذشت و حس مي‌كنم اونقدري كه توقع پيشرفت داشتم نتونستم پيشرفت كنم! حس مي‌كنم ازدنيا عقب موندم، اين روزها كلي كار دارم و يكيش رو هم انجام ندادم، اصلاً حوصله‌اش رو ندارم. چند تا پي نوشت هم نوشتم كه خوندنش خالي از لطف نيست:

پ.ن1: اگه عكس يا كل مطلب قبلي رو نمي‌بينيد علتش لطف بيش از حد عزيزان فيلترينگ است كه حق تايپ كلمات مثل (prostitute= فحشا، فاحشه) رو در address bar نداريد. علت ديده نشدن عكس مطلب قبلي هم ،همين موضوع است.

پ.ن2: دارم دربه‌در ميشم، از مال دنيا يك واحد آپارتمان 75 متري نقلي داشتم كه همون هم به لطف و پيشنهاد حاجي قراره 20 ماهي كه من سربازي ميرم يك زوج جوان و آشنا با پدرم بيان توي خونه من مستقر بشن و حالش رو ببرن، يك سوئيت كامل با تمام وسائل حتي كامپيوتر، به صورت كاملاً رايگان! قرار شده من هم هروقت اومدم مرخصي برم خونه حاجي، ميگه ثواب داره يك زوج جوان رو اول زندگيشون كمك كني، من هم به حرفش لبّيك گفتم. البته اين زوج خوشبخت از آشناهاي نزديك حاجي هستند.

پ.ن3: دوست داشتم قبل از اينكه برم برنامه «ميرعماد» رو آپلود مي‌كردم و در دسترش قرار مي‌دادم چون خيلي گرونه و خيلي از گرافيستها اين برنامه رو ندارن، اگه كسي هاست مناسبي بابت اين امر سراغ داره معرفي كنه.

پ.ن4: راجع به استاد كارو هم بگم كه شك نكنيد خودم هستم، خطاب به كمال جان :دي/

پ.ن5: تو رو خدا اينقدر منو از سربازي نترسونيد ديگه !!! ايميلها و كامنتهاي وحشتناكي دريافت كردم، وقتي ايميلهاي اين دوستان رو مي خوندم نمي‌تونستم آب دهنمو قورت بدم، ياد شكنجه هاي مامورين اسرائيلي مي‌افتادم.